W jaki sposób plaster z opatrunkiem może kojarzyć się z II częścią „Dziadów”, figurka z klocków Lego z balladą „Świtezianka”, a lalka Barbie z „Makbetem”? Na te pytania można było poznać odpowiedź podczas lekcji języka polskiego, na której uczniowie wraz z panią Anna Włodarczyk w niekonwencjonalny sposób mówili o literaturze. Zadaniem drugoklasistów było przedstawić wylosowaną lekturęza pomocą przynajmniej pięciu przedmiotów, które w sposób dosłowny lub symboliczny miałynawiązywać do treści utworu. Lekturowe pudełka uczniowie przygotowali w domu. W szkole odbyła się ich prezentacja. Wśród omawianychtekstów literackich były dramaty Williama Szekspira: „Romeo i Julia”, „Makbet”, „Hamlet”, komedia Moliera pt.„Skąpiec”, bajki i satyry Ignacego Krasickiego, „Cierpienia młodego Wertera”Johanna Wolfganga Goethego, „Giaur” George’a Byrona, utwory Adama Mickiewicza: ballady, II i IV cz. „Dziadów”. Uczniowie obserwujący prezentacjęodgadywali, w jaki sposób dany przedmiot może być kluczem do odczytania dzieła literackiego. A ci, którzy przedstawiali wybrane rekwizyty, mieli za zadanie dokładnie wyjaśnić, jak daną rzecz powiązać z lekturą. Lekcja pobudziła wyobraźnię i uczniowską kreatywność orazbyła okazją do utrwalenia sobie poznanych w I semestrze lektur. Jak się okazało literaturę można omawiać czy też poznawać na różne sposoby, co widać na załączonych zdjęciach.